Tüm özgürlükler denize açılır. Özünü kaybetmeyenlerle ve Antoine’le, o sahilde buluşmak üzere…

Tüm özgürlükler denize açılır. Özünü kaybetmeyenlerle ve Antoine’le, o sahilde buluşmak üzere…
Louise’in şimdisi ve geçmişi tıpkı sahile vuran gelgitler gibi her şeyi kâh siliyor kâh belirginleştiriyor.
“Kötü insan ya da kötü bitki diye bir şey yoktur. Sadece kötü yetiştiriciler vardır.”
Beklediğimiz adalet kanunlardan mı çıkar, yoksa iki dudağının arasındaki, hırslarına yenik düşmüş bir adamın adeta kin kusan kararlarından mı?
Fransa, savaş sonrası distopyasında çılgın bir apartman ve her biri ayrı kaçık olan sakinleri.
“Artık yapmam gereken tek bir şey olduğunu anladım. Hiçbir şey. Ne mak mülk, ne hatıralar, ne arkadaşlık, ne aşk, ne de bir bağ istiyorum. Bunların hepsi bir tuzak.”